कबिता: तिमेरको भोली!

हिंजो डम्फु, मादल र बाँसुरीका धुनमा रम्ने मेरो थलो,
आज बारुदको धुवाँमा, बिष्फोट भित्रको चित्कारमा बाँच्दैछ।
मारुनी,चण्डी, पालम, ख्याली, रोधी र झ्याउरेहरू आज बिदेशी
पहिरन भिरेर हजुरबाले गोबर सोहर्दा लाउने टालटुले सुरुवाल बन्दैछ।
संस्क्रितीको के कुरा भो ?? नगरौं लाज मर्दो कुरा !
आफ्नो धर्म पुरानो भो रे, नयाँ हरू मुर्दा झैं उभिएका छन।।
ल पूज, पूज, मेरा देशको संस्क्रिती गाडेर बिदेशी कट्टु सिलाउने झाँक्री हो।
मेरो मुन्धुमलाई तिमेरको चारतारेको पिज्जा रुच्दैन।
मेरो डम्फुलाई तिमेरको डामाडोल गड्याङ्गुडुङ मन पर्दैन ।
मेरो बाँसुरीलाई तिमेरको इलेक्ट्रो झड्का लाउन पर्दैन।
मेरो मन सधैं
मारुनी, सेलो,पालम, मै रम्छ, चण्डी मै रम्छ, रोधी सँग जम्छ,
त्यसैले बिदेशि दार्शनिकका फोटोकपी हो
मर्ने बेला हरियो काँक्रो खाएर, दशवटीकी पोई कुना बासी रोई
नगर,,,, भोलि न घर न घाटको बन्नु पर्ला।